Merhaba ben İpek, sıradan bir dünyalı.
Sıradan hayatımın anksiyete ataklarını en dibine kadar yaşarken hayatımı anlamlandırmak ve kronikleşen bel ağrılarımı hafifletmek amacı ile yoga ile tanıştım.
Tüm gayretim kendimi hep ileriye taşımaktan ibaretti. Kendime güvendiğimi anladım yoga ile. İçimde bir yerlerde pusuda bekleyen duygularımın ortaya çıkışını izledim şaşkınlıkla.
Başladığım noktada değilim biliyorum fakat bitmedi hala sonda değilim bilmediklerim o kadar fazla ki hala… Bahsettiğim sonun ne olduğunu da bilmiyorum bu arada insanoğlu için bir son var mıdır onu da bilmiyorum.
Başladığım zaman yapılan birkaç asanadan ibaret sanırken çok daha fazlası olduğunu Zeynep ile öğrendim. Çok basit olan nefes alıp vermek bile anlamlı oldu artık daha öncesinde nefes almadığımı fark ettim.
O kadar uzun ve zor bir yol oldu ki çoğu kez düştüm ama başardım daha önce asla yapamam dediğim birçok şeyi yapabildiğimi gördüm bırakamam sandığım körü körüne bağlandığım şeyleri bırakabildiğimi fark ettim.
Kendimi tanımlarken kullandığım nitelemelerin yanına bir yenisini daha eklemekten gurur duyuyorum kendimle. Çalışma hayatında muhasebeci olarak evde anne olarak geçirdiğim zamanda kendime ayırdığım çok kısıtlı zamanda bitirebildiğim yoga eğitimime artık yoga eğitmeni olarak devam etmeyi istiyorum önce kendime sonra çevremdekilere faydalı olabilirsem ne mutlu bana…
